Položaj Hidrografija	Stanovništvo Priroda Istorija Stari zanati	Privreda

Velika zelena žaba
Rana ridibunda

Taksonomija

  • Carstvo: Animalia
  • Tip: Chordata
  • Podtip: Vertebrata
  • Klasa: Amphibia
  • Red: Anura
  • Porodica: Ranidae
  • Rod: Pelophylax
  • Vrsta: Pelophylax ridibundus
  • Sinonimno ime: Rana ridibunda

Opis

Velika zelena žaba ( Rana ridibunda) je najveća žaba koja potiče iz Evrope. Pripada familiji žaba u užem smislu. Po izgledu i klasifikaciji je veoma slicča zelenoj žabi ( Rana kl. esculenta) i maloj zelenoj žabi (Rana lessonae). Ove tri vrste se često zajednički nazivaju "zelene žabe" kako bi se razlikovale od drugih evropskih vrsta koje žive na kopnu i koje su poznate pod nazivom "braon žabe". Velika zelena žaba uglavnom provodi vreme u vodi. Ženke mogu da narastu do 17cm, dok su mužjaci veličine do 12cm. Glava im je velika, a zadnje noge dugačke, sto im pomaže u skakanju. Po pravilu su posute tamnim mrljama koje su ponekad spojene u nepravilne poprečne pruge. Plovne kožice na zadnjim ekstremitetima dopiru do vrhova prstiju. Boja velikih zelenih žaba varira i može biti tamnozelena, braon ili siva, ponekad sa svetlozelenim prugama. Zenica im je horizontalna. Mužjaci se razlikuju od ženki po paru vokalnih kesica u uglovima vilice. Velike zelene žabe se hrane vilinim konjicima i drugim insektima, paucima, crvima i puževima golaćima. Veći primerci mogu da pojedu miša, daždevnjaka ili neku sitnu ribu. Velika zelena žaba hibernira od septembra - oktobra do početka juna. U južnim krajevima, hibernacija često biva prekinuta ranije zbog toplog vremena. U vodama koje ne mrznu, žaba ostaje aktivna celu zimu. Po pravilu se hibernacija odvija u vodi. Tipična je grupna hibernacija, ali grupe obično nisu veće od par desetina jedinki.

Rasprostranjenost

Ovo je širokorasprostranjena vrsta u zapadnoj, centralnoj i istočnoj Evropi. Na istoku je zastupljena sve do istočkog Kazahstana. Populacija je preneta u jugoistočnu Veliku Britaniju, Švajcarsku, Belgiju, Španiju, Rusiju i Kinu. U Sibir i Kamčatku je preneta tako što su punoglavci slučajno doneti uz ribu u rezervoare sa toplom otpadnom vodom iz elektrana. Prisutna je u Turskoj, Iranu, severoistočnom Iraku i većem delu severnog Avganistana. Izolovane populacije su prisutne u Bahreinu i u Saudijskoj Arabiji. Njena redovna staništa su: Austrija, Belorusija, Bosna, Bugarska, Hrvatska, Češka, Danska, Francuska, Gruzija, Nemačka, Grčka, Mađarska, Letonija, Litvanija, Makedonija, Moldavija, Crna Gora, Holandija, Poljska, Rumunija, Srbija, Slovačka, Slovenija i Ukrajina. U Estoniji je izumrla. Naseljava lišćarske i mešovite šume, šumo-stepe, stepe i ostale travnate ekosisteme, polupustinje i pustinje. Aridna staništa naseljavaju kolonizacijom kroz rečne doline i kanale. Ova žaba preferira otvorena, topla staništa obrasla gustom vegetacijom. Trajno živi u vodi ili pored nje - u baricama, barama, jezerima, rekama i planinskim potocima. Tolerantna je na visok nivo saliniteta u vodi.

Razmnožavanje

Razmnožavanje počinje nekoliko dana do mesec dana posle hibernacije. Mužjaci obrazuju glasne horove, i svojim kreketanjem privlače ženke. Ženka izleže od 670 do 13000 jaja. Punoglavci se hrane algama, biljkama i beskičmenjacima. Trajanje metamorfoze zavisi od klime i staništa, ali uglavnom se odvija od aprila do novembra. Polnu zrelost žabe postižu od prve do četvrte godine života.

Isušivanje voda i urbanizacija je uzrokovala smanjivanje nekih populacija velike zelene žabe. Ova žaba je jedna od vrsta koje su otpornije na zagađenje staništa. Može da opstane ne samo u vodama zagađenim otpadima iz domaćinstava i đubrivima, nego i u staništima zagađenim hemijskim otpadom.

Literatura

  1. Vodozemci- ilustrovana enciklopedija životinjskog carstva- autor: Doris M. Kokran
  2. Enciklopedija vodozemaca i gmizavaca - autori: Tim Halidej, Krejg Edler

Linkovi

Pripremila: Milena Radunović, IV-4

Valid XHTML 1.0 Strict! | O nama | Site map | Kontakt | © 2008 - 2015 prof. Duško Obradović sa učenicima Gimn. "Veljko Petrović" Sombor | CSS-Cvele |